Dariusz Kalina Nazwa osady zapisywana była jako: Czermino (1412), Czernin (połowa XV w.), Czermno (1511-1523). Osada Pierwsza znana nam wzmianka źródłowa pochodzi z początków XV w.(?), lecz początki tej wsi odnieść należałoby do początków poprzedniego, XIV wieku. Stanisław Szyrzyk przed swoją śmiercią zaszłą niedługo przed 1313 rokiem, dał ją w posagu swoje córce Elżbiecie, […]
FAŁKÓW – miasteczko z zamkiem
Dariusz Kalina Miasto Fałków z zamkiem Wśród zadań prowadzonych przez Oddział Terenowy Krajowego Ośrodka badań i Dokumentacji Zabytków w Kielcach prowadzona jest stała ewidencja zabytków związanych z budownictwem rezydencjonalno-obronnym. Pierwotnie obejmowała zabytki tego typu na terenie dawnego województwa sandomierskiego (a raczej jego lewobrzeżnej części, położonej pomiędzy rzekami Nidzicą, Pilicą i Wisłą), po reformie administracyjnej […]
LISÓW – kościół parafialny
Dariusz Kalina Pierwotny kościół parafialny w Lisowie był pod wezwaniem św. Andrzeja, a wzmiankowany jest po raz pierwszy w aktach kamery papieskiej w 1326 r. i jego pierwszy zanotowany pleban Dobroslaus (Dobrosław)[1]. W tym czasie był to zapewne budynek drewniany, a parafia w 1340 roku szacowana była na 338 wiernych[2]. Z danych późniejszych wiadomo, że […]
BAŁTÓW – zespół rezydencjonalny
Dariusz Kalina Z danych źródłowych wiemy jednak, że na terenie wsi znajdowała się wcześniejsza rezydencja o charakterze rezydencjonalnym, przynajmniej z połowy XVII w.[1], a zważywszy na wybitnie obronny charakter terenu dworskiego, również obronnym. Wieś położona jest w bardzo urozmaiconym terenie, centralnym punktem widokowym jest obecnie pałac, wokół którego rozłożony zostawał dość rozległy park krajobrazowy. W […]
STOPNICA – miasto królewskie z zamkiem

Dariusz Kalina ZAMEK W STOPNICY Stopnica położona jest na obszarze Garbu Pińczowskiego, łańcucha wzniesień ciągnącego się na długości ok. 50 km (od Skowronna do Słupi koło Pacanowa), wchodzącego w skład Niecki Nidziańskiej. Na niewielkim wzgórzu, o wysokości ok. 200 m n.p.m., ulokowało się miasteczko królewskie . Nazwę osady zapisywano w przeszłości jako Stobnica, co oznaczać […]
BRZEGI – wieś królewska z dworem i kościołem parafilanym
Dariusz Kalina Brzegi Miejscowość położona jest na prawym brzegu rzeki Nidy, przy starym trakcie prowadzącym z Krakowa. W miejscu tym drogi rozwidlały się – jedna z nich prowadziła przez Żerniki do kasztelańskiego Małogoszcza, druga przez Tokarnię przez Chęciny do Kielc. W bezpośrednim sąsiedztwie drogi, na skraju terasy nadzalewowej lewego brzegu rzeki, obok obecnego cmentarza grzebalnego, […]
KORYTNICA – z dworem, kościołem, zborem
Dariusz Kalina TAJEMNICZA KORYTNICA Wieś położona jest na terenie pofałdowanym, w nieznacznym zagłębieniu opadającemu wzdłuż doliny niewielkiego strumienia przepływającego przez osadę, w kierunku rzeki Nidy. O odwieczności tutejszego osadnictwa świadczą wykopaliska archeologiczne[1]. Nazwa wsi zapisywana była jako: Choritnica, Coritnicza, i zapewne ma, jak się przyjmuje, związek z korytem rzecznym[2]. Pierwsza o niej wzmianka pochodzi z 1368 […]
OSTRÓW koło Chęcin – dwór i zbór
Dariusz Kalina Ostrów Według Mapy Galicji Zachodniej zabudowania wsi zgrupowane były na południowym brzegu Czarnej Nidy, nieopodal dawnej przeprawy przez rzekę. Nazwa wsi zapisywana była w XIX w jako Ostrów Kielecki, a pochodzi od staropolskiego słowa oznaczającego wyspę. O wczesnym osadnictwie na jej terenie świadczą wykopaliska archeologiczne przeprowadzone w 20. XX w. Najstarsza wzmianka źródłowa […]
SIEDLCE koło Chęcin – dwór

Dariusz Kalina Siedlce Nazwa wsi zapisywana była jako: Siedlec (1508), Syedliecz (1540), Siedlcze (1573), a pochodzić ma od słowa oznaczającego niewielką osadę[1]. Według rejestru poborowego z 1508 r. wieś należała do klucza Jana Łukowskiego, ale już w 1540 r. jako właściciela wsi zapisano Jana Morawickiego. We wsi wówczas było 6 łanów kmiecych, jeden opustoszały, dwie zagrody […]
ŁUKOWA – wieś koło Chęcin w niej dwór i kościół parafialny

Dariusz Kalina Łukowa w niej kościół i dwór Nazwę tej wsi położonej nad Czarną Nidą zapisywano jako Łukowa Wola (1332), Lukowa (1408), pochodzi od słowa tworząca łuk lub też osobowego Łuk, Łuka, Łukasz[1]. Pierwszy raz z wsią Łukowa spotykamy się w 1330 r., jako wsią należącą do parafii w Kijach, a następnie, w 1332 r. […]
Najnowsze komentarze