Szlachetnie urodzony Pan
Krzysztof Odrowąż Strasz
z Białaczowa
Najjaśniejszego Królewskiego Majestatu Sekretarz,
Dziedzic na Włoszczowie.
Pobożnością przed Bogiem, gorliwością dla Religii Katolickiej,
ogładą wobec wszystkich sławny.
Swoim drogi, Ojczyźnie pożyteczny, u wszystkich pamięci godny.
Za Zygmunta III, najpotężniejszego Króla Polski i Szwecji,
pod hetmanem Chodkiewiczem Turków i Moskali
oblegał i pokonał.
Pod szczęśliwą wodzą Niezwyciężonego Władysława IV
wojennego orła wprowadził do Prus,
aby Szwedów od Prus i Ojczyzny z dala powstrzymać,
Zapewnił pokój Ojczyźnie, chwałę Domowi.
Żołnierz zawsze zwycięski na wojnie, raz tylko zwyciężony – przez śmierć,
Wiek i majętność swoją doszedłszy to nadwyrężył.
Podjął walkę za Ojczyznę, a prastary Dom Odrowążów
pozostawił okryty żałobą, gdy w Ojczyźnie umarł.
w roku Pańskim 1644, dnia 27 kwietnia
życia swego 50.
Z tego miejsca, Przechodniu, do walki cię wzywa i śmierć przypomina.
Odmów ty, który to czytasz: Daj mu, Panie, wiekuisty w niebieskiej chwale udział.
Szlachetnie urodzony WŁADYSŁAW ODROWĄŻ z Białaczowa STRASZ,
ze szlachetnie urodzonej Urszuli z Bobolic Kryzianki, jako syn zrodzony,
Dworzanin, Podkomorzy Najjaśniejszego Księcia Polski i Szwecji Ferdynanda.
Rodzicowi swemu Najukochańszemu tę ostatniej miłości swej położył odpłatę.
Epitafium nie zachowało się do naszych czasów. Znajdowało się prawdopodobnie w nieistniejącym już kościele pw. św Jakuba. Treść epitafium spisana przez Szymona Starowolskiego została zamieszczona w jego zbiorze zawierającym nagrobki żołnierzy i znaczniejszych osobistości sarmackiego świata. Książka Monumenta Sarmatarum Beatae Aeternitati, wydana w Krakowie w 1655 r., jest dziś jedynym świadectwem po epitafiach dziedziców Włoszczowy Aleksandra Krezy i Krzysztofa Strasza. W inwentarzu włoszczowskiej parafii z 1760 r. znalazła się dodatkowo wzmianka o chorągwi epitafijnej Strasza – „Epitafium na adamaszku karmazynowym Dostojnego niegdyś Krzysztofa Straża”. Ponieważ zachowały się inne tablice z kościoła św. Jakuba, to można domniemywać, że nagrobki Krezy i Strasza zostały zniszczone bądź zrabowane w czasie wojny polsko-szwedzkiej i pobytu Szwedów we Włoszczowie (wrzesień 1655 r.).
Literatura:
• Janaczek S., dz. cyt., s. 63–67.
• Starowolski Sz., dz. cyt., s. 791–792.
• VISITATIO ECCLESIARUM Prhlis et Filialis Bmae Virginis Mariae Apparitionis VLOSZCZVIENSIUM Anno Dni millesimo septingentesimo sexagesimo, die vero XIma Martii peracta, Akta Wizytacji Arcybiskupów Gnieźnieńskich, Archiwum Diecezjalne we Włocławku, sygn. 0326.
