1997
1. Czerwiec. Kielce, „Świątynie Polskie”(Civitas Christiana)
2000
2. Wrzesień. Kielce, „Zamki Ziemi Świętokrzyskiej”(C.Ch.)
2001
3. 22 luty, Kielce, „Architektura romańska na Kielecczyźnie” (C.Ch)
2004
4. kwiecień, Kielce (Civitas Christiana), „Kościoły drewniane. Najbardziej polskie…”,
5. wrzesień, Busko, (Sanatorium Włókniarz)
6. grudzień, Warszawa, (Centralna Biblioteka Rolnicza)
Cykl wystaw zatytułowany „Kościoły drewniane. Najbardziej polskie…”. Tytuł opierał się na tezie postawionej przez Mariana Korneckiego – wybitnego znawcy pro-blematyki drewnianej architektury sakralnej – a wyrażonej w słowach: „Na tle sztuki europej-skiej historia polskich kościołów drewnianych rysuje się w znacznej mierze jako zjawisko odrębne, o własnych uwarunkowaniach, nie dające się łatwo nagiąć do ogólnych syntez dziejów architektury”. Inny krakowski historyk, Roman Marcinek, napisał: „Katolickie zrębowe kościoły drewniane na ziemiach polskich są fenomenem ściśle powiązanym z powszechnymi, europejskimi wartościami ideowymi i lokalna tradycja budowlaną. Od dawna były postrzegane, także przez cudzoziemców, jako obiekty nie mające swoich odpowiedników w innych krajach.” Odrębność ta dostrzegana była już w XIX stuleciu, choć wówczas raczej intuicyjnie. Zwracano uwagę na osobliwy urok tej architektury, na jej nastrój, silne związki z krajobrazem. Jednak nie potrafiono jeszcze dostrzec ani jej procesów rozwojowych, ani też kwestii dotyczących rozwiązań konstrukcyjnych i ich wpływu na formy architektoniczne. Skutkiem tego dość powierzchownego, nienaukowego stosunku była tendencja do nadmiernego wiąza-nia architektury drewnianej ze sztuką ludową – choć jest to pogląd całkowicie trafny w odnie-sieniu do wielu obiektów zrealizowanych na prowincji i mocno zapóźnionych w stosunku do współczesnych, wiodących trendów. Dzięki badaniom naukowym i licznym publikacjom z okresu ostatnich pięćdziesięciu lat dysponujemy obecnie w miarę dokładną wiedzą zarówno o zachowanych zasobach drewnianej architektury sakralnej jak i o drodze na której powstawały – od czasów kazimierzowskich do dnia dzisiejszego. Gotycki, drewniany kościół był dziełem architektonicznym w pełni ukształtowanym. W tamtych czasach drewno stanowiło materiał w niczym nie ustępujący kamieniowi czy cegle. Hierarchizacja, z której miałoby wynikać od-czucie o niższej wartości drewna jako budulca, pojawiła się znacznie później. Dotyczyła zresztą nie tylko obiektów sakralnych – drewniany dwór także postrzegano jako gorszy od murowanego, czego dowodem częste zakrywanie zrębu tynkiem. W wiekach XV i XVI osiągnięto apogeum perfekcjonizmu architektonicznego i konstrukcyjnego drewnianych świątyń. Monumentalne drewniane budowle (jak: kościoły w Haczowie, Humniskach, Mogile) były owocem działalności wysoko wyspecjalizowanych, zawodowych zespołów cieśli miejskich, zrzeszonych w cechach.
Wystawa, na którą składały się grafiki (oraz dopełniające je teksty) autorstwa Romana Mi-rowskiego otwarta została w Kielcach w lutym 2004 roku, potem eksponowana w kilku miastach województwa, a w dniu 17 grudnia 2004 ponownie otwarta przez Kazimierza Michała Ujazdowskiego (wówczas wicemarszałka Sejmu RP) w gmachu Centralnej Biblioteki Rolni-czej. Kościoły ukazane na wystawie znajdują się na terenach Polski południowej i środkowej i pochodzą z różnych okresów historycznych: od gotyku do modernizmu.
Dobór obiektów eksponowanych na wystawie miał w zamierzeniu: na tle najbardziej znanych drewnianych świątyń z terenów południowej Małopolski ukazać nieco mniej znane kościoły z północnych partii Ziemi Krakowskiej, z Ziemi Świętokrzyskiej, z Wielkopolski, z Ziemi Łódzkiej oraz z Mazowsza. Szerszy zasięg terytorialny, nie ograniczony do jednego regionu, pozwala na odnajdywanie cech wspólnych, a także wzajemnych wpływów, oddziaływań, zależności.
2006
7. Luty. Warszawa, „Między Wisłą a Pilicą. Kościoły drewniane.” (CBR)
8. Lipiec. Warszawa, „Drewniane kościoły Małopolski. Prawdziwe skarby architektury” (kościół św. Krzyża).
2007
9. 6.01. Chęciny. „Zabytki Chęcin w grafice…” (Galeria Franciszkanie)
10. Luty Daleszyce. „Daleszyce w grafice …” (M-G DK)
11. Wrzesień Kielce. „Kamień i drewno. Miasteczka Kielecczyzny na przykładzie Chęcin i Daleszyc” (DŚT)
12. Wrzesień. Opatów, „Zabytki Ziemi Opatowskiej w grafice…” (PDK)
13. Sierpień. Tokarnia. „Karczmy. Zapomniany element krajobrazu wsi i miasteczek”. (Galeria MWK)
14. Wrzesień. Daleszyce. „Drewniane kościoły z sobotami. Schronienie ludzi gościńca” (M-G DK)
2008
15. Kwiecień. Ząbki k. Warszawy. „Polskie karczmy” (Gal. PGS)
16. Maj. Kielce. „Zabytki dawnego powiatu chęcińskiego w grafice…” (WDK)
17. Maj. Kielce, „Drewniane perły Ziemi Świętokrzyskiej” (WDK)
18. i 19. Wrzesień, grudzień. Kielce. „Kielce w grafice…” (Muz. Hist. Kielc, DOS im. Jana Pawła II)
20. Wrzesień. Busko. „Drewniane kościoły i dzwonnice Ponidzia”
2009
21. Styczeń 22. Chęciny. „Zabytki dawnego powiatu chęcińskiego w grafice…” (galeria Franciszkanie)
22. Luty 18. Warszawa. „Album Polski. W hołdzie prof. Wiktorowi Zinowi” (CBR)
23. Marzec 28. Karczew „Polskie Karczmy”, (CHZK „Stara Plebania”).
24. Maj 22.. Ożarów. „Zamki i pałace Polski południowej w grafice…” (M-G DK),
25. Wrzesień 05. Ćmielów, „ Zamki i pałace…”, (Zamek)
26. Wrzesień 23. Łagów „Zamki i pałace…” (G.Z.S)
27. Październik 02.Ożarów „Karczmy polskie”. (MGDK)
2010
28. Kwiecień 23. Opatów „Perły polskiej architektury” W hołdzie min. Tomaszowi Mercie (Starostwo)
2011
29. Styczeń. Chęciny. „…Z jednego pnia jesteśmy. Franciszkanie, klaryski, bernardyni…”
30. Październik 1. Busko-Zdrój „Zamki Polski Południowej” (Sanat. Marconi)
2015
31. Kwiecień. Busko-Zdrój „ALBUM BUSKI” (Sanatorium Marconi)
2018
32. „Święte Góry”
Wirtualna wystawa prac Romana Mirowskiego która pierwotnie miała być prezentowana w klasztorze w Świętej Katarzynie. Była krótko dostępna na stronie Góry Historii (obecnie strona nie istnieje).
33. „Notatki z podróży”
2021
34. ŚWIĘTE GÓRY cz. 2
W przygotowaniu:
„Zamki polskie, zamki świętokrzyskie”
