Tak o kościele w Ćmielowie pisał ks. Wiśniewski w Dekanacie Opatowskim: „Kościół parafjalny w Ćmielowie pochodzi z końca XIII lub początku XIV wieku. Inwentarz z XVIII w. podaje rok założenia kościoła 1313, dane zaś rubrycelle 1347.
W kopii aktu z r. 1372 jest mowa o kościele w Ćmielowie: Długosz wspomina o kościele murowanym z białego kamienia (ex lapide albo). Kto był jednak fundatorem kościoła i kto go poświęcał akta milczą.”
Jako, że do roku 1807, czyli do czasu założenia nowego cmentarza przez ks. Szymona Czerwińskiego za zgodą kanclerza Jacka Małachowskiego, zwłoki chowano na cmentarzu przykościelnym, a co znamienitsze persony w samym kościele, a właściwie pod jego podłogą, do dzisiejszych czasów zachowało się kilka tablic nagrobnych i pomników (pamiątkowych tablic) upamiętniających zasłużone osoby dla kościoła ćmielowskiego. Tak o grobach pisał ks. Wiśniewski.: „Pod kościołem są groby. Pod wielkim ołtarzem kazał się pochować i zamurować ks. Kazimierz Celejowski; tu za czasów ks. Galanganiego złożono 7-letniego Szembeka, tu na wieczny spoczynek legli Maciej Schab i Jan Dominikiewicz dwaj zacni miłośnicy kościoła i jego dobrodzieje, pierwszy wskrzesiciel bractwa św. Anny, drugi – fundator Św. Różańca „czciciel kapłanów i świątyń, ojciec ubogich wdów i sierot, wzór prostoty i pokory” … obyśmy zapamiętali te cnoty! … W grobach tych złożono zm. 11 kw. 1736 r. ks. Andrzeja Budzińskiego, lat 30 prob. Grocholic, a następnie w ciągu lat 22 prebendarza Św. Anny, 75 letniego jubilata.
Tu pod ołtarzem – Relikwii Świętych miano pochować po trudach kapłańskich księdza Juljana Staszewskiego. Pod kościołem wreszcie w r. 1806 złożono ciało kanclerzyny Antoniny z Rzewuskich Małachowskiej.
Otwór do grobów znajduje się w posadzce nawy między amboną i chrzcielnicą.”
