Piętrowa, drewniana willa pochodzi chyba z lat międzywojennych. W interesujący sposób „wpisuje się” w daleszyckie tradycje ciesielskie, chociaż prezentuje już modernistyczne formy, charakterystyczne dla przedwojennej architektury polskiej. Podobne wille można zobaczyć w podwarszawskich letniskach, jak Konstancin czy Otwock lub na przedmieściach wielu innych polskich miast.
09. Ul. Kościelna – murowany budynek gospodarczy
W dawnych Daleszycach przewaga budynków drewnianych była ogromna. Do prawdzi-wej rzadkości należały budynki murowane, szczególnie dotyczyło to obiektów gospodarczych. Niewielki, trzyosiowy budyneczek zlokalizowany przy ulicy Kościelnej być może pełnił kiedyś funkcję kuźni. Nad jego dachem nie widać jednak charakterystycznego dla kuźni komina. Mógł być więc tylko stajenka lub obórką. Wymurowany starannie z ka-mienia, z wyraźnie […]
08. Ambona
Ambona przeniesiona została z przedszyllerowskiej budowli, bowiem w tekście Michała Rawity-Witanowskiego, opisującego wygląd i wyposażenie nie przebudowanej jeszcze świątyni, czytamy: „Kazalnica nowa oraz stacje Męki Pańskiej, wykonane z cementu w pracowni Szpatkowskiego w Warszawie, stanowią całą jej ozdobę”. Ambona ma więc niewiele ponad sto lat, jest w znakomitym stanie, a prócz umieszczonych w arkadowych wnękach […]
07. Figura św. Piotra z ołtarza głównego
W głównym ołtarzu daleszyckiego kościoła pod wezwaniem św. Michała Archanioła umieszczono cztery figury świętych (nie licząc posągów aniołów). Są to św. Św. Jan, Piotr, Paweł i Józef. „Nie wyście mnie wybrali, to ja was wybrałem” – napisane jest w Ewangelii św. Jana. – tak Chrystus wybierał swoich uczniów, podobne kryteria zastosował autor koncepcji daleszyckiego ołtarza. […]
06. Figura św. Pawła z ołtarza głównego
Wnętrze kościoła po przebudowie dokonanej przez Szyllera nabrało zupełnie innego charakteru – stało się obszerne, przestronne, widne. Wymagało zupełnie innego wyposażenie, odpowiedniego do skali świątyni i nowych potrzeb liturgicznych (pamiętajmy, że kościół, dzięki cudownemu obrazowi Matki Boskiej Daleszyckiej, od dawna już miał charakter sanktuarium, będąc celem licznych pielgrzymek, nie tylko z regionu kieleckiego). Powstał więc […]
05. Kościół parafialny
W aktach Dyrekcji Ubezpieczeń zachował się plan kościoła z roku 1845. Miał on prostokątną wydłużoną nawę, od zachodu flankowaną dwiema kolistymi wieżyczkami, transept utworzony z kaplic i niewielkie prezbiterium o planie zbliżonym do kwadratu. Bryłę uzupełniały jeszcze: przybudowana od północy do prezbiterium zakrystia oraz kruchta, dobudowana do południowej ściany nawy. Na przełomie XIX i XX […]
04. Kościół parafialny
Kościół i parafia w Daleszycach powstały bardzo wcześnie – w czasach kiedy biskupem krakowskim był Iwo Odrowąż, fundator świątyni, a więc w okresie 1218- 1229. Daleszycka parafia wydzielona została z kieleckiej parafii kolegiackiej. W czasach Długosza (wiemy to z jego Liber Beneficiorum) w Daleszycach stał murowany z kamienia kościół z dwiema wieżyczkami). W roku 1562 […]
03. Kościół parafialny
Daleszycki kościół parafialny, którego patronem jest św. Michał Archanioł stoi na wzgórzu w północno-wschodniej części miasta. Przykościelny cmentarz otoczony jest murem, w którym od strony miasta, umieszczona jest brama-dzwonnica. Zbudowano ją w roku 1833, na miejscu dawnej, drewnianej dzwonnicy. Brama –dzwonnica (dzwony umieszczone są na piętrze) ma kształt prostopadłościanu i nakryta jest czterospadowym, namiotowym dachem. […]
02. Karczma stojąca dawniej na rogu ul. Słopeckiej (obecnie Kościuszki) i Rynku (stan z roku 1914)
Działkę pod budowę karczmy kupił w roku 1754 Dominik Popławski, ekonom Cisowskiego klucza, od Macieja Wróbla, ówczesnego burmistrza Daleszyc. Według Bogumiły Szurowej w roku 1852 na miejscu karczmy zbudowano „austerię rządową” – choć może raczej miała miejsce tylko przebudowa i „modernizacja” budynku. Jako austeria – składała się ona z izby szynkowej i stancji oraz stancji […]
01. Budynek „starej gminy”
Obiekt wybudowany przed rokiem 1880, kiedy Daleszyce nie były już miastem i zamiast ratusza, potrzebowały siedziby władz gminy. Warto tu przy okazji wspomnieć o nieistniejącym ratuszu – zbudowanym w roku 1691 z funduszy miasta. Ratusz stał po środku rynku i przez wiele lat służył administracji miasta i jego mieszkańcom. W latach 20. XIX stulecia ratusz […]
Najnowsze komentarze