Dzwonnica stoi na wprost zachodniego wejścia do kościoła. Ocenia się ją na XIX -wieczną, choć nie ma na to wyraźnych dowodów. Jakaś dzwonnica stała tu od początku istnienia świątyni. Wszystkie niemal opisy przynoszą informacje o samym fakcie jej istnienia, ewentualnie uzupełnione są o opis jej stanu technicznego. W końcu XVIII stulecia dowiadujemy się, że dębowe przyciesie dzwonnicy były zupełnie zgniłe, w 1845 czytamy o remoncie tychże wraz z podmurówką
Obecna dzwonnica, niezależnie kiedy powstała, jest dwukondygnacyjna, kwadratowa w planie, o ścianach lekko pochyłych, oszalowana. Dach ma namiotowy pokryty gontem, a konstrukcję słupowo – ramową.