Poprzednia dzwonnica przetrwała dłużej niż drugi probołowicki kościół. Po remoncie dokonanym w roku 1768 służyła parafii jeszcze przez blisko sto lat. Obecna wybudowana została w roku 1852. W parafialnych aktach pisano o niej: „nowowystawiona, potrzebuje oszalowania deskami zupełnie oraz pokrycia gontem, gdyż dotąd słomą pokryta”. W XIX stuleciu otrzymała na namiotowym dachu wyczekiwany gont, niedawno zamieniony na blachę.
Konstrukcję ma słupowo – ramową. Jej lekko nachylone ku górze ściany pokrywa szalunek z pionowo mocowanych desek – lecz nie na całej wysokości. Górna część dzwonnicy jest w całkowicie ażurowa i ukazuje użyte do konstrukcji belki. O dzwonach ksiądz Wiśniewski, powołując się na ‘wizytę z roku 1783’ i ‘komisję z 1818’ pisze, że było ich: „…trzy które sprawił ks. Kowalski. Zbrodniarze Austriaccy, zwyczajem swych przodków rabujący kościoły i burzący takowe, nie oszczędzili dzwonów w Polsce czasu pamiętnej Europejskiej wojny. Z Probołowic zrabowali dzwon z 1527 roku…Było to dnia 29 sierpnia 1916 r. a do tego rabunku użyto aż 15 umundurowanych zbirów austriackich...”.