Stojąca na południowy – zachód od kościoła dzwonnica powstała jednocześnie z kościołem. Z roku 1759 pochodzi najstarszy z umieszczonych w niej dzwonów. W roku 1844 przeszła poważny remont, a w roku 1997 do jej wnętrza wstawiono stalową konstrukcję podtrzymującą dzwony- projekt tej konstrukcji sporządził inżynier z Kielc, Julian Słoń. W podstawie ma kwadrat; jej dwukondygnacyjna bryła zbliżona jest kształtem do prostopadłościanu, lecz ściany ma lekko pochyłe, zwężające się ku górze. Konstrukcja dzwonnicy jest słupowo – ramową, zakryta szalunkiem z desek: w kondygnacji dolnej o pionowym układzie, w górnej, wyposażonej w duże otwory okienne /po dwa w każdej ścianie/ deski ułożone są poziomo. Dzwonnicę nakrywa wysoki dach namiotowy o odgiętych partiach dolnych i mocno wysadzonym okapie, pokryty gontem / zmienianym w roku 1968/.