P łyta nagrobna wmurowana we frontowej ścianie kaplicy nad wejściem.
DOM
Gabryelowi Rogozińskiemu
zmarłemu dnia 1 Kwietnia Roku 1836
ŻONA DZIECI I WNUKI
wdowód wdzięczności przywiązania pomnik ten
poświęceią i prosżą o westchnienie do
Boga
Pozwolę sobie zacytować opis kaplicy cmentarnej pióra Romana Mirowskiego zamieszczony w publikacji pt. „NA WŁOSZCZOWSKICH DROGACH HISTORII” pod redakcją Grzegorza Dąbrowskiego i Dariusza Kaliny wydanej w 2012 roku.
„Obecny cmentarz grzebalny w Dzierzgowie założony został w roku 1752, a więc w tym samym czasie, gdy budowano drewniany kościół. Zachowało się na nim kilka interesujących nagrobków, wśród których wymienić należy miejsca spoczynku rodziny Stefana Żeromskiego:
jego pradziadka Walentego Jackowskiego, ciotki – Magdaleny Joanny Żeromskiej a także Makółskich, bliskich krewnych Mistrza. Jest tu także murowana kaplica cmentarna, datowana na ok. rok 1863, gdyż mieszczą się w niej groby czterech bohaterów powstania styczniowego. Niektórzy skłonni byliby cofnąć datowanie kaplicy do roku 1836 z uwagi na wmurowaną w przyczółku tablicę z nazwiskiem
– zmarłego w tymże roku – Gabriela Rogozińskiego.
Kaplica ma plan prostokąta. Jej bryła naśladuje antyczną świątynię i gdyby nie ostrołukowe okna i dość dziwne formy głowic kolumn, możnaby ją zaliczyć do architektury klasycystycznej. Od frontu poprzedza ją kolumnowy portyk, z mocno jednak „nieklasycznym” belkowaniem, dźwigającym – tym razem co do proporcji klasyczny trójkąt przyczółka. Wnętrze kaplicy oświetlają dwa okna – po jednym w obu wzdłużnych ścianach. Trudno je nawet nazwać neogotyckimi, bowiem nie tyle zamykają je ostrołuki, lecz w ogóle utworzone są przez dwa łuki ostre i poziomą linię parapetu.”