Jan Długosz pisał w „Liber Beneficiorum”: …Item est ibi praedium regale. Potwierdzenie istnienia dworu znajduje się w inwentarzu z roku 1508: …In qua villa Drugnya est curia et praedio… Ale w roku 1564 był już tylko folwark, w którym mieszkali: urzędnik, dworniczka, panno, calce, dziewki 2, pastuch… W roku 1616 w Drugni były już dwa dwory – stary i nowy. Stary miał dwie izby z 2 komnatami i 2 komórkami-alkierzami. Nowy – w którym centralna sień, w której kuchnia, komora o 2 oknach, wschód na górę, gdzie była salka, na której jest bania gontami pobita – był bardziej obszerny. Dwór stał w pobliżu 3 stawów, zasilanych przez strumień, dopływ rzeki Czarnej.
Znacznie bardziej okazały był budynek dworu opisany w roku 1789. Dwór, do którego od wsi wjeżdżając jest brama pomiędzy słupy z sztachet drewnianych, na podmurowaniu… Dwór był drewniany, podpiwniczony, miał 10 pokoi, z galeriami wkoło i facyatami. Dziedziniec od wschodu i zachodu zamykały drewniane (ale otynkowane oficyny). Od strony północnej dziedziniec zamykał wspomniany wyżej parkan, od południa do dworu przylegał ogród włoski ze szpalerami tak jasnymi, jako też ulicami ciemnymi, jego środek przecinał kanał ocembrowany drewnem. Obok ogrodu znajdował się sad, podobnie jak ogród – otoczony parkanem. Na wschód od rezydencji były zabudowania gospodarcze, a wśród nich piekarnia z komorą, obora, spichlerzyk, wozownia, stajnia, chlewik, stodoły, stary spichlerz o 2 kondygnacjach, gorzelnia oraz browar nad sadzawką stary…W pobliżu stała też karczma: wjezdna, niedawno postawiona, pod gontami, dość wygodna. Niedaleko od karczmy młynek o jednym kamieniu na rzece.