O istnieniu w Łagowie kościoła św. Leonarda nie wspomina wprawdzie ksiądz Wiśniewski, ale informuje o tej świątyni inwentarz z roku 1760: „… S. Leonarda drewniany, bez żadnego funduszu z Jałmużny tylko Mieszczanie iego potrzeby opatrują…”. Być może obecna kaplica cmentarna, stojąca przy wjeździe na cmentarz grzebalny (który założono dopiero w 1.połowie XIX stulecia) zastąpiła dawny drewniany kościół.
Kaplicę cmentarną – czy może jednak kościółek św. Leonarda – tworzy prezbiterium pochodzące z przełomu XVIII i XIX stulecia oraz nawa dobudowana około połowy XIX wieku. Prostokątne prezbiterium (długości 4,6 m i szerokości 3,6) od wschodu zakończone jest półkolistą bryłą, będącą nawiązaniem do absydy, od strony wnętrza będącą jednak raczej wnęką. Wnętrze nakrywają sklepienie kolebkowe z lunetami, a otwory okienne są od wewnątrz zamknięte półkoliście (od zewnątrz są one prostokątne). Nawa ma wymiary 4,4 na 5,3 metra. Dachy nad obiema częściami są dwuspadowe (nad prezbiterium zakończony półkoliście) – dach nawy jest wyższy, co wynika z jej większej szerokości. Obecnie pokryte są blachą prezbiterium arkuszami blachy ocynkowanej, nawa – blachą falistą. Murowane ściany obustronnie pokryte są tynkiem.