W czasach pierwszych Piastów Tarczek był siedzibą kasztelanii. Znajdował się tu gród – choć do dnia dzisiejszego jego materialnych śladów nie udało się odnaleźć. W roku 1241 pod Tarczkiem odbyła się bitwa z Tatarami. Trzy lata później wieś „zniszczył pożogą” Konrad Mazowiecki.
W Tarczku biskupi krakowscy mieli swój dwór, w którym w roku 1292 zmarł Paweł z Przemankowa. Ksiądz Wiśniewski pisze: „Dwór ten stał naprzeciw drzwi kościelnych w pobliżu, w stronę Bodzentyna: orząc znajdowano tam cegły”.
Pierwszy kościół wzniesiono podobno w roku 1086 – z fundacji Władysława Hermana – podobnie jak krakowski kościół św. Idziego – w podzięce za narodziny Hermanowego syna, Bolesława. Obecny kościół pochodzi z 1. połowy XIII stulecia. Zbudowano go z kamiennej kostki. Tworzyła go prostokątna nawa o wymiarach 15 na 10 metrów i kwadratowe prezbiterium skierowane na wschód oraz przylegająca do niego od północy zakrystia. Południowa kruchta powstała kilkaset lat później. Przy bramce rosną lipy, które według miejscowej tradycji sadził własnoręcznie św. Stanisław, biskup krakowski. Najmłodsza jest w kościelnym zespole drewniana dzwonnica – ma najwyżej dwieście lat.
Dzwonnica stoi w północno-zachodnim narożniku przykościelnego cmentarza. Datowana jest na początek XIX stulecia. Generalny remont przeszła w latach 30. XX stulecia, a potem w roku 1960. Wtedy wzmocniono jej konstrukcję, a czterospadowy dach zastąpiono dwuspadowym. Kwadratowa w planie, ma konstrukcję słupowo – ramową wykonaną z drewna sosnowego. Ściany oszalowane są pionowo rozmieszczonymi deskami. Szalunki zakrywają też szczyty powstałe w skutek przeróbki dachu na dwuspadowy. W dzwonnicy zawieszone są trzy dzwony: najmniejszy z postaciami Matki Boskiej i Ukrzyżowanego, z datą 27 maja 1726 roku, największy z datą 1777 i trzeci dzwon z datą 1903 r.
Adam Malicki
Inne wpisy tego autora
Skomentuj
Galeria
