Krzcięcice istniały już na pewno w roku 1154 /w tym roku zapisano zbierane z nich dziesięciny jędrzejowskiemu klasztorowi/, zaś parafia w 1325, skoro pleban Marcin płacił z niej w tym roku świętopietrze. Pierwszy kościół powstał tu podobno w roku 1314; nie jest to jednak wiadomość najpewniejsza, bo dokument jego erekcji okazał się być falsyfikatem. Długosz pisze o istnieniu we wsi  w połowie XV stulecia drewnianej świątyni pod wezwaniem św. Prokopa. Po jej pożarze, w tym samym miejscu krzcięcicki dziedzic Jerzy Niemsta Kula ufundował nowy, murowany obiekt.
Wybudowany w roku 1542 kościół, dzieło muratora Alberta, przetrwał do dnia dzisiejszego w niemal niezmienionym kształcie. Stanowi bardzo rzadki przykład jednolitego stylowo obiektu, nie poddawanego „barokizacjom” czy „regotyzacjom”, tak niestety częstym w przypadku innych kościołów. Składa się on z dwuprzęsłowej nawy z symetrycznie rozmieszczonymi po jej bokach kaplicami /północną zamieniono potem na kruchtę/, prostokątnego prezbiterium /z dostawionymi od północy: zakrystią i składzikiem/ oraz z wysokiej zachodniej kruchty. Wnętrza nakryte są bardzo pięknymi sklepieniami, a całość obiektu – wysokimi, stromymi dachami, pokrytymi dachówką, ujętymi od wschodu i zachodu w schodkowe szczyty z wąskimi blendami i zębatymi sterczynami. Najwyższy element kościoła, wsparta na wschodnim szczycie nawy sygnaturka, nosi już cechy renesansu, ale wspaniale pasuje do późnogotyckiej całości.
Gdy w wieku XVI drewniany kościół spłonął, pozostała po nim tylko modrzewiowa dzwonnica. Być może z tej przyczyny nowy  kościół nie został wyposażony w wieżę. Pierwotna dzwonnica, oczywiście, nie dotrwała do naszych czasów. Obecna datowana jest na wiek XVIII.
Jest ona czworoboczna, dwukondygnacyjna, o ścianach lekko nachylonych do środka. Konstrukcja dzwonnicy jest słupowo –ramowa, a obudowę stanowi szalunek z pionowo przybijanych desek. Nakrywa ją namiotowy dach pobity gontem. Wewnątrz znajduje się gotycki dzwon z początków XVI stulecia, być może „pamiętający” jeszcze pierwotny, drewniany kościół.

Oznaczone: , Autor: Roman Mirowski

Pozytywnie zakręcony pasjonat kielecczyzny, absolwent Politechniki Świętokrzyskiej. Fotografuje co nieco i jako tako. Opisuje jak umie i stara się uratować od zapomnienia wszystko co się da :)

Bez komentarza

Skomentuj

Blue Captcha Image

*

MICHALCZYK WŁADYSŁAW EUGENIUSZ (1916-1994)

Władysław Eugeniusz Michalczyk urodził się 10 maja 1916 r. w Daleszycach (powiat kielecki), a jego rodzicami byli Jan (ur. 3 […]

MALICKI JÓZEF (1893-1953)

Józef Malicki urodził się 15 stycznia 1893 r. w Krasocinie, był synem Kazimierza i Katarzyny z Łapotów, którzy wzięli ślub […]

BORKOWSKI JAN WIKTOR (1885-1956)

Jan Wiktor Borkowski (wł. Jan Wiktor Dunin-Borkowski h. Łabędź) urodził się 7 czerwca 1885 r. w Dąbrowie Górniczej, był synem […]

MALSKA FLORENTYNA Z ZIELIŃSKICH i MALSKI KAROL

Prezentowany tekst jest rozszerzoną wersją opublikowanego na łamach czasopisma „Świętokrzyskie” Niewiele osób zapisało się w dziejach Kielc w tak chwalebny […]

JANOTA BZOWSKI JERZY (1906-1941)

Autor: Grzegorz Dąbrowski, Adam Malicki   Ziemia Włoszczowska ma wielu bohaterów o których pamięć warto podtrzymywać i upowszechniać wśród kolejnych […]

TEREK STANISŁAW – kowal z Kossowa

Stanisław Terek urodził się 20 kwietnia 1914 r. w Kossowie, a jego rodzicami byli Antoni (ur. 1876, zm. 1947) i […]