Pisząc o kluczewskim kościele, zacząć należy od jego “poprzednika” ze wsi Januszewice, sąsiadującej z Kluczewskiem. “Według falsyfikatu, którego zachowała się kopia, w Januszewicach w 1314 r. postawił kościół Jan Pakosz, dziedzic miejscowy. Metryki dochowały się od 1602r.” – pisze ksiadz Wiśniewski. Istotnym dla tej parafii był rok 1695. W tym roku, pan Kazimierz z Drogomira Sadowski, dziedzic Komornik i Rzewuszyc, jeden z kolatorów /drugim był Marcin Milecki, starosta brzeźnicki/ ufundował w Januszewicach nowy, drewniany kościół. W tymże samym roku, ks. Mateusz Wacław Putowski, miejscowy proboszcz, zaczął pisać nową książkę chrztów. W roku 1711, jeszcze nie konsekrowaną świątynię, wizytował Jan Kazimierz Witkowski, doktor obojga praw, protonotariusz apostolski, kanonik gnieźnieński i łowicki, archidiakon kurzelowski. Konsekracja nastąpiła w roku 1720 – z upoważnienia biskupa Szembeka dokonał jej Paweł Wójcikowicz, kustosz i oficjał kurzelowski.
W roku 1779 z protokołu z wizytacji kościoła dowiadujemy się, że był on kwadratowy, a: “ze strony południowej przy mniejszym chórze jest kaplica murowana z kamienia dawniejsza, w której tak w ścianach, jak i w sklepieniu znajdują się rozpadliny duże, z dachem bardzo złym, że ledwie nie bez dachu…„. Zakrystia dobudowana była od strony północnej, a do nawy, od zachodu, przylegała dzwonnica z trzema dzwonami. W czasie wizytacji proboszczował w Januszewicach ks. Walenty Wolski, rodem z Kurzelowa. Zmarł trzy lata później, przeżywszy lat 69. Jego następcą został Franciszek Salezy Wolski, kanonik kurzelowski. Czy zbieżność nazwisk jest przypadkowa, czy obaj proboszczowie byli krewnymi?
Franciszek Salezy Wolski był ostatnim proboszczem Januszewic, a zarazem “budowniczym” kościoła dla nowej parafii w Kluczewsku. Zły stan techniczny drewnianego kościoła w Januszewicach oraz wola /i koneksje!/ kluczewskiego dziedzica, Pana Xawerego Turskiego sprawiły, ze powstał pomysł przeniesienia parafii do Kluczewska i wybudowania tu nowej świątyni. W 1796 roku dla realizacji tego zamiaru przybyli do Kluczewska, wyznaczeni przez Ignacego Krasickiego, nominata arcybiskupa gnieźnieńskiego, następujący księża: “Ks. Stanisław ze Skarbkowej Woli Dunin Wolski, kanonik i oficjał piotrkowski… Stanisław Kolumna Walewski, kanonik liwski… Szymon z Tymowy Tymowski na Rząśni, Franciszek Jankowski na Kobielu, proboszczowie„- cytuję za księdzem Wiśniewskim.
Budowę kościoła rozpoczęto już w roku 1797, ale szła ona opieszale, czemu dziwić się trudno, mając na uwadze “ciężkie czasy”, które wówczas nastały. Parafię przeniesiono więc dopiero w roku 1812, roku pamiętnym z wyprawy Napoleona na Moskwę. Kościół powiększono potem w roku 1882, przedłużając go od frontu o jeszcze jedno przęsło.
Jest on późnobarokowy. Składa się obecnie z trójprzęsłowej nawy /przykrytej sklepieniami kopulastymi, wspartymi na wydatnych gurtach/ i węższego od niej kwadratowego prezbiterium, za którym znajduje się półkolista w planie zakrystia, nakryta półkopułą. Z boku dostawiona jest pierwotna zakrystia przykryta kolebką. Fasada kościoła jest niezbyt ciekawa – ksiądz Wiśniewski nie poświęca jej prawie w ogóle uwagi. Jedyne jego słowa, które choć z trudem można by odnieść do elewacji, brzmią: “…mury na zewnątrz wspierają szkarpy i pilastry. Attyka barokowa”.
Adam Malicki
Inne wpisy tego autora
Skomentuj
Galeria
