Z espół kościoła parafialnego pod wezwaniem Narodzenia NMP, kościół to obiekt murowany z 1604 r.
Wieś Bolmin geograficznie leży na zboczu pasma Grząbów Bolmińskich, zaś administracyjnie na terenie gminy Chęciny. Bolmiński parafialny kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny, należy do dekanatu małogoskiego.
Pierwotny, drewniany kościół zbudowano w roku 1474. Obecny, murowany, ufundowany został przez Jana Brzeskiego, zbudowany w roku 1604, a konsekrowany w 1617. Rozbudowano go w latach 1908 – 10, a w roku 1988 wyremontowano, wymieniając więźbę i pokrycie dachu.
Stylistycznie bolmiński kościół jest budowlą późnorenesansową. Tworzy go nawa /początkowo kwadratowa, przedłużona potem w wieku XVIII/ przybudowana do niej od północy kaplica oraz krótkie, jednoprzęsłowe prezbiterium przy którym od północy dostawiona jest zakrystia. W wieku XIX do nawy przybudowano węższą od niej część zachodnią, a na początku XX stulecia /1908 –10/ nadbudowano niską wieżę zaś od południa i zachodu dobudowano kruchty.
Kościelne wnętrza przykrywają sklepienia. Nawę nakrywa kopuła na żagielkach oddzielona skromnym gzymsem, w części zachodniej przesklepiona szeroką, kolebkową arkadą. W prezbiterium jest sklepienie kolebkowo – krzyżowe, o żebrach stiukowych i kartuszowym zworniku, ozdobionym inicjałami ówczesnego proboszcza, księdza Jakuba Chrostkowskiego. Na stiukach umieszczonych na sklepieniu nawy jest data 1604 i późnorenesansowe kartusze z inicjałami i herbami: Ciołek, Jelita i Bogoria. Nad kaplicą jest płaskie sklepienie kolebkowo – krzyżowe. Dachy kościoła są dwuspadowe – dach nad nawą nie ujawnia znajdującej się pod nim kopuły, ukazuje za to w całej jej krasie barokową sygnaturkę.
W głównym ołtarzu kościoła umieszczony jest malowany na desce obraz Matki Boskiej Bolmińskiej, prawdopodobnie pochodzący z przełomu XVI i XVII stulecia. Jego pierwowzorem jest podobno obraz Madonny z katedry w Opolu. Zgodnie z miejscowym podaniem, obraz początkowo stanowił prywatna własność miejscowego dziedzica /a zarazem fundatora świątyni/, Jana Brzeskiego. Kiedy kościół powstawał, jego patronami byli: Trójca św., Narodzenie NMP i św. Mikołaj. Z czasem, za sprawą kultu, którego ośrodkiem stał się obraz Madonny, „tytuł” świątyni zredukowano do Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Gorliwym propagatorem tego kultu był ksiądz Piotr Folfasinski, proboszcz Bolmina od roku 1906. To on ufundował nowy ołtarz główny, by przenieść do niego obraz, dotąd znajdujący się w kaplicy. Odtąd Bolmin stał się znanym w okolicy miejscem pielgrzymkowym.
Dowodem na cudowną moc obrazu ma być uchronienie kościoła od zniszczenia podczas I wojny światowej i prowadzonego wówczas przez Austriaków ostrzału artyleryjskiego /na wieży umieszczony był rosyjski posterunek obserwacyjny/. Zwykle ostrzał taki kończył się całkowitym zniszczeniem posterunku, zaś bolmiński kościół prawie wcale nie odniósł szwanku.
W roku 1965 obraz oddano do Krakowa, do konserwacji. Po zdjęciu okrywających obraz sukienek, farba zaczęła schodzić całymi płatami, a pod spodem ukazało się o wiele starsze malowidło, również przedstawiające Madonnę, ale pochodzące z przełomu XIV i XV wieku. Z zachowanych zdjęć wykonano kopię nowszego, ale od pokoleń czczonego obrazu i umieszczono go w głównym ołtarzu jako zasłonę.
