Obecny kościół wybudowano w latach 1930 – 36. Według Akt Konsystorskich budową kierował kielecki architekt Wacław Borowiecki. Jest on autorem bardzo wielu obiektów na terenie Kielecczyzny, w tym licznych obiektów sakralnych. Czy tylko „kierował budową” w dzisiejszym rozumieniu tego pojęcia, czy przez zapis w Aktach rozumieć mamy także jego autorstwo projektu?
Konsekracji dokonał w roku 1936 biskup Franciszek Sonik. Wnętrze kościoła jest obszerne – ma 250 m2 i może pomieścić tysiąc wiernych. Kościół nie jest orientowany – jego prezbiterium skierowane jest na południe, a fasada na północ, w stronę drogi. Bryłę kościoła tworzy trójnawowy korpus o układzie halowym – (nawy o jednakowej wysokości) i prostokątne prezbiterium zamknięte półkoliście z przybudowanymi od wschodu i zachodu zakrystią i skarbczykiem. Od strony północnej dobudowana jest wieża, częściowo wysunięta w formie ryzalitu, częściowo „wtopiona” w bryłę korpusu nawowego. Wieża ma plan kwadratu, w najwyższych partiach trzonu, tam gdzie umieszczone są dzwony – kwadratu o ściętych narożnikach. Nakrywa ją baniasty hełm, także o planie kwadratu ze ściętymi narożnikami, a wieńczy krzyż. Wieżyczka na sygnaturkę usytuowana jest w pobliżu ściany tęczowej i także ma „baniasty” hełm. Dachy kościoła są dwuspadowe; nad półkolistym zakończeniem prezbiterium zakończone półkolistym okapem; nad zakrystią i skarbczykiem jedna połać stanowi przedłużenie połaci znad prezbiterium, druga ma spadek w kierunku południowym.
