„W uliczce prowadzącej w stronę Wólki Plebańskiej i Niekłania na cmentarzu stał kościółek stary, drewniany, z wieżą na dachu gontami pokrytym. Przed głównym wejściem /boczne było do południa/ stał przez całą szerokość kaplicy ganek na dwóch słupach wsparty. Okien 3, podłoga i sufit. Ołtarzów było trzy. W głównym ołtarzu obydwa obrazy wyobrażały św. Rozalię.” – pisze ksiądz Wiśniewski.
Kaplica musiała być stara, skoro w roku 1721 powstał zapis, by odprawiać tu 21 mszy św. za wiernych zmarłych „od powietrza” i za inne dusze oczekujące pomocy i ratunku. Kaplica dotrwała do początków XX stulecia: „gdy się ta kaplica zdezelowała, rozebrał ja ks. Wiktor Budziszewski, miejscowy proboszcz, a na jej miejscu w 1906 wzniósł podobnież drewnianą kaplicę z ołtarzem św. Rozalii, w którym jest obraz malowany przez Elżbietę Potkańską z Potworowa.”- czytamy dalej w tekście księdza Wiśniewskiego.
Kaplica, czy też raczej – kościół filialny – stoi w północnej części Odrowąża, po zachodniej stronie drogi do Niekłania, wśród wiejskiej zabudowy. Prezbiterium – nie wyodrębnione z bryły, zwrócone jest na zachód, co wynika z usytuowania względem drogi. Kościółek ma plan mocno wydłużonego prostokąta z trójbocznym zakończeniem. Gdy budowano go, nie usiłowano odtwarzać dawnej kaplicy, która była znacznie krótsza i od frontu miała ganek /można to zobaczyć na starej fotografii opublikowanej w „Dekanacie koneckim” ks. Wiśniewskiego/.
Kościółek ma konstrukcję zrębową ustawioną na kamiennej podmurówce. Nakrywa go prosty, dwupołaciowy dach /o więźbie krokwiowo – belkowej/, od zachodu zakończony trójpołaciowo. Wieńczy go sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę, z arkadkową latarenką nakrytą kopulastym hełmem. Dachy kryte są blachą, ale pierwotnie pobite były gontem.
Elewacje oszalowane są pionowymi deskami i zwieńczone gzymsem podokapowym. W elewacji północnej i południowej rozmieszczone są po dwa arkadkowe okna o nierównej szerokości; te od strony zachodniej są niemal dwukrotnie szersze.
Wnętrze nakryte jest płaskim stropem. W głębi prezbiterium stoi ołtarz z umieszczonym w nim obrazem przedstawiającym patronkę kościółka. W części wschodniej znajduje się chór muzyczny wsparty na czterech słupkach.