Wieś Bolmin geograficznie leży na zboczu pasma Grząbów Bolmińskich, zaś administracyjnie na terenie gminy Chęciny. Bolmiński parafialny kościół pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny, należy do dekanatu małogoskiego.
Pierwotny, drewniany kościół który nosił wezwanie Przenajświętszej Niepodzielnej Trójcy, Najświętszej Marii Panny i św. Mikołaja, zbudowany został przed rokiem 1573 (być może był to rok 1569) przez Stanisława Brzeskiego z Brześcia herbu Ciołek. Stał on w innym miejscu, które okazało się bardzo nieodpowiednie. Teren był błotnisty i „podchodził wodą”, a aby do świątyni dojść, trzeba było przechodzić przez rzeczkę, która często wylewała. Kościół zlokalizowano na terenach dworskich i miał on zapewne charakter dworskiej świątyni i chyba niewielkie wymiary. Ciekawostką jest, że o fundacji tej „milczą” kościelne archiwa, natomiast w XIX wieku w świadomości mieszkańców Bolmina pokutowało przekonanie o związkach ówczesnego wła-ściciela dworu z arianizmem i z istnieniem we wsi zboru.
Obecny kościół, murowany, ufundowany został przez Jana Brzeskiego – do fundacji miał go podobno namówić Jakub Chrostkowic z Małogoszcza. Kościół zlokalizowano przy trakcie Chęciny – Małogoszcz, na wzgórzu nazywanym Wrzosówka. W akcie fundacyjnym, podpisanym 9 października 1602 Brzeski, przekazał prawo prezenty na rzecz małogoskiego proboszcza (wówczas Samuela Dunin Wolskiego) ale także na jego następców.
Kościół budować zakończono w roku 1604, a konsekrowany został w roku 1617. Konsekracji świątyni i głównego ołtarza pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny dokonał biskup Tomasz Oborski, z polecenia arcybiskupa gnieźnieńskiego, Wawrzyńca Gembickiego. Niedługo po zakończeniu budowy do północnej ściany nawy przybudowano kaplicę, otwierając ja w kierunku nawy arkadą. Następna faza budowy, a ściślej: rozbudowa kościoła, miała miejsce przed rokiem 1778. Przedłużona została w kierunku zachodnim nawa kościoła, a na jej zachodnim zakończeniu wymurowano wieżę-dzwonnicę. W latach 1908 – 10, dzięki inicjatywie i staraniom proboszcza, ks. Piotra Foltasińskiego, bolmińską świątynię przebudowano i gruntownie wyremontowano. Drewnianą kruchtę południową rozebrano a na jej miejscu wymurowano nową. Murowaną kruchtę dobudowano też od strony zachodniej. Powstał także murowany, piętrowy skarbczyk a we wnętrzu: w kaplicy i prezbiterium wykonano kamienne posadzki. Zmianie uległo też otoczenie kościoła, a to za sprawą budowy nowej dzwonnicy. W dotychczasowej wieży-dzwonnicy zamurowano otwory głosowe i zdemontowano dzwon, przenosząc go na nowe miejsce. W nowej, drewnianej dzwonnicy ksiądz Piotr Foltasiński umieścił także nowy dzwon, który sam uprzednio zakupił. Bolmińskie dzwony, podobnie zresztą do dzwonów z innych parafii naszego regionu, nie miały szczęścia do okupujących te tereny wojsk. O rabunkach dzwonów przez Austriaków podczas I wojny światowej bardzo emocjonalnie pisał ksiądz Jan Wiśniewski. Dzwony z Bolmina ukradli podczas II wojny światowej Niemcy.
Co do działalności remontowo-budowlanej z ostatnich lat: wyremontowano kościół w roku 1988, wymieniając więźbę i pokrycie dachu. Całkiem niedawno zakończono też remont dzwonnicy, wymieniając pokrycie dachu i szalunki jej ścian.
Adam Malicki
Inne wpisy tego autora
Skomentuj
Galeria
