KS. GRZEGORZ AUGUSTYNIK
PRAŁAT DOMOWY OJCA ŚWIĘTEGO
DZIEKAN WŁOSZCZOWSKI JUBILAT
UR. 1847 R. ZM. 1929 R.
NIECH ODPOCZYWA W POKOJU.
A.M. BARAŃSCY.
Inskrypcja nagrobkowa na prostokątnej płycie z białego marmuru o wymiarach 40×55 cm. Tablica umieszczona w głównej kruchcie, wmurowana w jej południową ścianę.
Tablica poświęcona ks. Grzegorzowi Augustynikowi (1847–1929), proboszczowi i dziekanowi włoszczowskiemu w latach 1883–1897, zapamiętanemu głownie z działań nakierowanych na odnowienie i rozwinięcie kultu słynącego cudami obrazu Matki Bożej. Wbrew pozorom nie jest to typowe epitafium, ks. Augustynik zmarł w Krakowie, a został pochowany w wybudowanej przez siebie kaplicy w Dąbrowie Gorniczej.
Fundatorami z dużym prawdopodobieństwem byli małżonkowie Barańscy: Andrzej (1861–1933), syn Jana i Marianny z Plebankow oraz Marianna z Marcinkowskich (1865–1945), corka Marcina i Magdaleny z Pacanowskich, wymienieni również w pozycji 16.
Literatura:
• Pawlik Z., dz. cyt., s. 50.
• Nowak Cezary, Staniaszek Michał, Włoszczowskie rozmaitości czyli silva rerum, Włoszczowa 2019, s. 86–91.
