Do lat 60. XX stulecia stał budynek – zwany ratuszem, albo też remizą – zbudowany zapewne w wieku XIX i to przed odebraniem Łagowowi praw miejskich. Miał on plan prostokąta (z główną osią o kierunku północ południe) przedłużonego od południa i północy nieco węższymi przybudówkami oraz z czterema przybudówkami – po dwie od wschodu i zachodu – które możnaby uznać za analogię do dworskich alkierzy. Nakrywały ratusz-remizę dwuspadowe dachy – za wyjątkiem części środkowej, której czterospadowy dach, wyższy od innych dachów budynku, wieńczyła kwadratowa w planie wieżyczka. Wydaje się, że rola tejże wieżyczki (prócz akcentacji przecięcia się obu osi symetrii budynku) była ściśle utylitarna, stanowiąc punkt obserwacyjny dla łagowskich strażaków. Ratusz-remiza miał także funkcje kulturalne: mieściło się w nim kino o nazwie „Skała”. W latach 60. będący w kiepskim stanie technicznym obiekt rozebrano całkowicie, budując nowy (nawet fundamenty są zupełnie nowe) obiekt, nawiązujący bryłą do poprzedniego, o funkcji głównie handlowej.