Kościół i parafia w Daleszycach powstały bardzo wcześnie – w czasach kiedy biskupem krakowskim był Iwo Odrowąż, fundator świątyni, a więc w okresie 1218- 1229. Daleszycka parafia wydzielona została z kieleckiej parafii kolegiackiej. W czasach Długosza (wiemy to z jego Liber Beneficiorum) w Daleszycach stał murowany z kamienia kościół z dwiema wieżyczkami). W roku 1562 kościół był konsekrowany, co mogło wynikać z dokonania przedtem znaczącej jego przebudowy. W roku 1597 świątynia była częściowo murowana (prezbiterium) a częściowo drewniana. Po tej przebudowie nastąpiła kolejna konsekracja, w roku 1598. W roku 1627 kościół wzbogacono o kaplicę Zwiastowania NMP, przystawiona do nawy przez rudnika Andrzeja Smyczkę, a nieco później o drugą, pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, wystawioną symetrycznie po przeciwległej stronie nawy, ufundowaną przez Jana Skarbka Kozietulskiego. Odtąd kościół uzyskał plan krzyża, z murowaną już teraz nawą, a nad skrzyżowaniu transeptu – wytworzonego przez wspomniane kaplice – otrzymał „kopułę” gdyż tak wówczas nazywano wieżyczkę na sygnaturkę. Konsekracji, po zakończeniu tych prac, dokonał biskup krakowski Andrzej Oborski.