Pierwotny kościół w Stodołach, drewniany, zbudowany prawdopodobnie na przełomie XIX/XX stulecia, spłonął w wyniku działań wojennych w roku 1944. Obecny przeniesiony został tu w roku 1952 z Lasocina /gdzie być może trafił w wyniku przenosin z Tarłowa?/. W roku 1930, gdy rozpoczęto budowę nowego kościoła w Lasocinie, część przednią drewnianej nawy wraz z chórem muzycznym zburzono – tak że nie znalazła się ona w świątyni odtworzonej w Stodołach według projektu architekta Józefa Jamroza.
Kościół usytuowany jest po wschodniej stronie drogi prowadzącej do wsi Łopata, krzyżującej się tu z dróżką wiodącą ku cmentarzowi. Kościół jest orientowany. Nawa składa się z dwóch prostokątnych w planie brył: szerszej – wschodniej i węższej – zachodniej. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie, a od północy przylega do niego zakrystia. Tworzące korpus bryły są tej samej wysokości, a poziomy kalenic, w tym kalenicy nad prezbiterium, różnią się nieznacznie – płaszczyzny dachu łagodnie przechodzą jedna w drugą. Miękkość tego przejścia łagodziło gontowe pokrycie, niedawno zastąpione przez ocynkowaną blachę .
Kościół ma konstrukcję zrębową ustawioną na kamiennej podmurówce. Więźba dachowa jest drewniana, storczykowa. Ściany od wewnątrz i od zewnątrz są oszalowane. Nawę nakryto płasko, zaś strop nad prezbiterium jest lekko zaokrąglony. Zachodnia elewacja ozdobiona jest dekoracyjnym układem desek szalunkowych. Nad umieszczonymi w tej elewacji drzwiami w ostatnim dziesięcioleciu pojawił się chroniący je daszek, nie najlepiej pasujący do całości. We wnętrzu kościoła warto zwrócić uwagę na późnobarokową ambonę z 1. połowy XVIII stulecia.
Adam Malicki
Inne wpisy tego autora
Skomentuj
Galeria
