Rataje, wieś położona 2 kilometry od Wąchocka, do roku 1819 stanowił własność cysterskiego klasztoru. „…Drewniana, bardzo starożytna, oryginalna, z amboną na zewnątrz. Kto ją stawił nie wiadomo. W 1888 roku była wyrestaurowana. Ołtarz ma jeden z kościoła św. Elżbiety /z Wąchocka/. Długość jej wynosi 28 łokci, szerokość 10” – pisze ksiądz Wiśniewski. Ksiądz Bastrzykowski twierdzi, że „kaplicę wystawili w roku 1747 mieszczanie z Wąchocka, zawsze chętni na cele z chwałą Bożą związane”.
Kaplica stoi przy drodze, po jej zachodniej stronie. Murowane prezbiterium zakończone jest półkoliście i skierowane na zachód. Przy prezbiterium, przylegając do niego od południa, stoi niewielka murowana zakrystia. W czasach księdza Bastrzykowskiego widoczny był czerwony kamień, z którego wymurowano te części kaplicy i gont na dachu – teraz kamienne ściany pokrywa gładki tynk, a dach ocynkowana blacha..
Prostokątna nawa zbudowana jest z sosnowych bali w konstrukcji zrębowej. Zrąb obustronnie obity jest deskami. Obiekt, kształtem podobny do małego, jednonawowego kościółka, nakrywa dwuspadowy dach, nad prezbiterium zakończony półstożkowo. Nad dachem góruje „kształtna iglasta sygnaturka przezrocza pokryta blachą”.