W roku 1619 powstało w Kurzelowie Bractwo Literackie św. Anny. Fakt erygowania bractwa z pewnością miał podstawowy wpływ na budowę kaplicy św. Anny, stąd jest ona / niezbyt dokładnie/ datowana na 1. połowę XVII stulecia. Do kaplicy podążały procesje, chociaż czasem musiało na tym tle dochodzić do zatargów, skoro w roku 1763 kapituła zmuszona była upomnieć wikarego, Antoniego Ryszewskiego, by nie odmawiał parafianom i prowadził procesję do św. Anny zawsze, gdy tego zechcą. W roku 1791 wokół kaplicy założono cmentarz grzebalny, do budowy płotu używając drewna z rozebranego kościółka św. Wojciecha. W roku 1877 biskup kielecki. Tomasz Teofil Kuliński wyraził zgodę kurzelowskiemu proboszczowi /pisze ksiądz Wiśniewski na podstawie zachowanego dokumentu/: „ …by w kaplicy cmentarnej przezeń zbudowanej i poświęconej, w ciągu 10 lat mogła się odprawić msza św. z wyjątkiem wielkich uroczystości”.
Kaplica stoi na zachodnim skraju Kurzelowa, na pagórku, na cmentarzu grzebalnym, niedaleko od dawnej kolegiaty. Jest orientowana, czyli jej prezbiterium skierowane jest na wschód. Zbudowano ją z modrzewia w konstrukcji zrębowej. Jest orientowana a swym układem brył przypomina mały kościół – tworzy ją kwadratowa nawa i węższe od niej, mocno wydłużone, trójbocznie zamknięte prezbiterium. Podwaliny ma przykryte okapnikiem – wyżej jest szalunek z pionowych desek „z listwowaniem”.
Dachy kaplicy są gontowe, strome, o równej linii okapu i zróżnicowanym poziomie kalenic. Połacie dachu nawy miękko „przechodzą” w dach prezbiterium. Od zachodu , nad wejście, dwuspadowy daszek wsparty na dwóch słupkach. Nad nim połać z trójkątnym szczytem i „obdaszkiem” – oba z pokryciem gontowym. Bardzo piękna jest wieżyczka sygnaturki. Ma wydatną baniastą podstawę pobitą gontem a na niej arkadową latarenkę, także pokrytą gontem.