Z espół kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Wawrzyńca, kościół jest murowany z ok. 1880 r. ( z wykorzystaniem północnej ściany pierwotnego kościoła z ok. 1470 r.).
„Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski w I tomie na str. 385 podaje rzekomą erekcję kościoła w Drugni, według której kościół stawiał Bolesław Wstydliwy /1248/, zaś pokonsekrował Prandota z Białaczewa bp krak. pod wezwaniem św. Wawrzyńca, Bartłomieja i Zygmunta króla”- pisze ksiądz Wiśniewski. Z Liber Benefitiorum Długosza wynika, że około roku 1470 stał w Drugni kościół parafialny, murowany z kamienia, którego patronem był św. Zygmunt, zaś kolatorem król Polski, do którego ta wieś należała. „Z tej wsi dziesięcina szła do Chmielnika, dla plebana w Drugni. Ma pleban swe pola w stronie młyna. Z młyna pobiera trzecią miarkę, z sadzawki królewskiej trzecią część ryb łowionych. Ma trzy łąki, karczmę, zagrodnika pracującego dzień pieszy…” – przytacza informacje wyczytane u Długosza ksiądz Jan Wiśniewski.
W roku 1617 „kościół i plebania zgorzały” – zapisał ówczesny proboszcz, ksiądz Szymon Koczowski. Nie odbudowano go, ale na tym samym miejscu wzniesiono obiekt drewniany, który na przełomie wieków XVIII i XIX „przedstawiał typ wiejskiego drewnianego kościoła z wieżyczką na dachu; główne drzwi zwrócone były na zachód, boczne od południa, okien 5, zakrystia za ołtarzem – murowana. Posadzka kamienna” – na podstawie dawnego inwentarza napisał ksiądz Jan. Był też wówczas w Drugni szpital dla ubogich.
„Dn. 19 kwietnia 1876 r. o godz. 4 po południu kościół w Drugni zgorzał ze szczętem, jeno aparata kościelne zachowane w sklepionej zakrystii…ocalały, także monstrancja srebrna i 2 kielichy z patenami. Ubogi to wprawdzie był kościółek, jednak wielka boleść i niepowetowana stratę poniosła parafia, gdyż wśród pożaru spłonął obraz Matki Boskiej cudownej Drugniowskiej. Pożar powstał w wielki piątek od świec w grobie Pana Jezusa.”
Stojący obecnie w Drugni kościół zbudowany został w roku 1880 staraniem księdza Piotra Pawła Szczepańczyka, ówczesnego proboszcza. Wznosząc nową, neogotycką świątynię, wykorzystano ocalałą z pożaru piętnastowieczną północną ścianę gotyckiego kościoła, wraz z portalem prowadzącym z prezbiterium do zakrystii, ciosowym, profilowanym. Nowy kościół spodobał się księdzu Wiśniewskiemu: „Zgrabna wieża zdobi dach, kryty blachą żelazną ocynkowaną. Kościół ma kształt podłużnego czworokąta, do którego po stronie Ewangelii dobudowano zakrystię, zaś w środku ściany południowej – boczną kruchtę, z której przez wąskie ostrołukowe odrzwia wchodzimy do wnętrza Domu Bożego…W głównym ołtarzu jest obraz tak zwany <Matki Bożej Drudzińskiej> wzorowany na dawnym, w sukience posrebrzanej…” /obraz ten namalował w roku 1886 w Warszawie Piotr Kaczorowski/.
Murowaną dzwonnicę, stojącą obok kościoła, zbudował ksiądz Stanisław Zamojski, proboszcz w Drugni w latach 1890 – 99. „Austriacy rabując i niszcząc swym tradycyjnym zwyczajem katolickie świątynie, zrabowali tu dzwon z 1870 roku…”. Kilkanaście lat temu /1987/ kościół był remontowany. Wymieniona została drewniana konstrukcja sygnaturki, a jej hełm pokryto nową blachą.
Oprócz kościoła jest w Drugni kaplica. Murowana z kamienia, prawdopodobnie z wieku XVIII. Jej plan oparty jest na kole, a nakrywa ją ośmioboczna kopuła gontowa z pazdurem u szczytu.
Warto odwiedzić Drugnię.
