Świątynia składa się z dwóch kilku brył, których dominantę stanowi wykonana z miejscowego kamienia (wapień dewoński) rotund z absydą – o murach grubości od 1 do 1,15 metra. oraz dobudowanej od zachodu w wieku XVII kwadratowej nawy z gotycką zakrystią od północy. Pierwsza wzmianka w dokumentach, dotycząca Grzegorzowic, pochodzi z roku 1269, kiedy to świętokrzyski klasztor zamienia je z Żegotą Toporczykiem, otrzymując od niego wieś Wojsław.