Tekst i zdjęcia: Grzegorz Wiatr
O takim jednym co Baśkę rozebrał
Ta oto Barbara jest bardzo bardzo stara.
Nie skłamię że święta to nawet Szweda pamięta
I w przeddzień tych wojen, Holender van Oyen
Popełnił to dzieło, co serce me ujęło
W ołtarzu stała i tak na mnie łypała
Bo przez wszystkie swe wieki nie zmrużyła powieki…
gdyż dziadostwo trzyma, a perspektyw nima.
Więc kielich dostała by pięknie śpiewała
A największą chrapkę ma na nową łapkę.
I dostała bidula lecz bez tego sznura
i scyzoryk nówka że aż boli główka (jak to w kieleckim).
Nadeszła więc pora, by tuż po nieszporach
oddała się w całości aż do gołej kości.
Stoi teraz ładnie
dopóki nie spadnie.
