Wieś Masłów jest stolicą podkieleckiej gminy. W Ilustrowanym przewodniku po Łysogórach z 1923 roku zapisano: „Duża wieś parafialna, rozłożona kilkoma częściami na malowniczych lessowych wzgórzach, na stoczach środkowej części grzbietu Masłowskiego, tj. między górą Kamień i Krzemionką. Piękne widoki na dolinę Lubrzanki i grzbiet Masłowski”.
Wieś jest bardzo stara – pierwotnie stanowiła własność osadźcy o przezwisku Masło, występującym jako osadźca już w roku 1103. Wymieniano ją też w dokumencie z roku 1573. Przez kilka wieków Masłów należał do dóbr biskupów krakowskich. Masłowski folwark opisany został w inwentarzu z roku 1645. Gdy przeszły one na własność Królestwa Polskiego, a w Kielcach powstała Dyrekcja Główna Górnicza, Masłów należeć zaczął do tak zwanych „dóbr górniczych” (po roku 1816). Dziesięć lat później, w roku 1827 liczył 800 mieszkańców. Dzięki urodzajnym, lessowym ziemiom mieszkańcy Masłowa utrzymywali i utrzymują się głównie z rolnictwa. Według Bogumiły Szurowej – Masłów przed „urządzeniem”, co nastąpiło około polowy XIX stulecia, należał „do wielodrożnic wykształconych z wsi placowej”. Na mapie Meyera von Heldensfelda z pierwszych lat XIX stulecia dostrzec można – o czym piszą A. i L. Adamczykowie: „Chaotyczną zabudowę, krętą sieć dróg lokalnych. Tylko chałupy stojące szczytowo od wschodu, wzdłuż drogi biegnącej skrajem wschodnim wsi, stanowiły uporządkowaną część zabudowy”.
Elementem wyróżniającym tę wieś od wielu innych, jej podobnych, jest lotnisko. W roku 1932 Komisarz Ziemski, działający w imieniu Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych przekazał majątek ziemski o powierzchni 54 hektarów wraz z budynkami Ministerstwu Spraw Wojskowych celem założenia lotniska. MSW z kolei przekazało teren Lidze Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej i w tak w Masłowie powstało lotnisko. Po wojnie przejął je Aeroklub Świętokrzyski a z uwagi na konieczność przedłużenia pasów startowych, powierzchnię lotniska powiększono do 75 ha.
Najważniejszym dniem w całej historii Masłowa był 3 czerwca 1991 roku. W tym dniu na masłowskim lotnisku gościł Ojciec Święty. Papieski ołtarz miał 400 metrów kwadratowych powierzchni. Dla zapewnienia wiernym dobrej widoczności, wyniesiono go nad płytę lotniska na wysokość 31 stopni. Zapomniano, niestety, o dachu nad ołtarzem. Gwałtowna burza, która przeszła wtedy nad tą częścią Polski, bezlitośnie ujawniła ten błąd. Autorzy projektu, mający intencję ukazania ołtarza na tle otwartego krajobrazu i niczym nie osłoniętego piękna Ziemi Świętokrzyskiej, nie wzięli wcale pod uwagę możliwości wystąpienia kaprysów pogody.
Kościół parafialny Masłowa pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego jest budowlą dość nową. Wzniósł go ówczesny proboszcz, ksiądz Józef Marszałek, według projektu architekta Jana Karola Sasa Zubrzyckiego ukończono dopiero w 1938 roku. Profesor Sas Zubrzycki projekt sporządził w roku 1927, ale realizacji dzieła już nie doczekał, zmarł bowiem w roku 1935. Konsekracja świątyni nastąpiła już po wojnie, w roku 1960. Dokonał jej biskup kielecki Jan Jaroszewicz.
Z poprzedniego, drewnianego kościółka z roku 1835 przeniesiono stary ołtarz, choć wykonany także w roku 1835, oparty na barokowych tradycjach. Okna ozdabiają piękne witraże przedstawiające Ewangelistów i Polskich Świętych, wykonane w Krakowie w warsztacie S. G. Żeleńskiego.