Wróćmy jednak do historii związanej z obecnym kościołem. „Dn. 19 kwietnia 1876 r. o godz. 4 po południu kościół w Drugni zgorzał ze szczętem, jeno aparata kościelne zachowane w sklepionej zakrystii…ocalały, także monstrancja srebrna i 2 kielichy z patenami. Ubogi to wprawdzie był kościółek, jednak wielka boleść i niepowetowana stratę poniosła parafia, gdyż wśród pożaru spłonął obraz Matki Boskiej cudownej Drugniowskiej. Pożar powstał w wielki piątek od świec w grobie Pana Jezusa.”
Stojący obecnie w Drugni kościół zbudowany został w roku 1880 staraniem księdza Piotra Pawła Szczepańczyka, ówczesnego proboszcza. Wznosząc nową, neogotycką świątynię, wykorzystano ocalałą z pożaru piętnastowieczną północną ścianę gotyckiego kościoła, wraz z portalem prowadzącym z prezbiterium do zakrystii, ciosowym, profilowanym. Nowy kościół spodobał się księdzu Wiśniewskiemu: „Zgrabna wieża zdobi dach, kryty blachą żelazną ocynkowaną. Kościół ma kształt podłużnego czworokąta, do którego po stronie Ewangelii dobudowano zakrystię, zaś w środku ściany południowej – boczną kruchtę, z której przez wąskie ostrołukowe odrzwia wchodzimy do wnętrza Domu Bożego…W głównym ołtarzu jest obraz tak zwany <Matki Bożej Drudzińskiej> wzorowany na dawnym, w sukience posrebrzanej…” (obraz ten namalował w roku 1886 w Warszawie Piotr Kaczorowski).